Połóg to okres regeneracji organizmu matki. Trwa około 6 tygodni i w tym czasie organizm kobiety wraca do stanu sprzed ciąży. Zmiany ciążowe w ciągu tych ok. 42 dni cofają się. Aby zmiany zaszły w całym organizmie, potrzebne jest nawet pół roku.

Połóg to następujące procesy:

• zwijanie się macicy
• gojenie ran
• rozpoczęcie laktacji
• utrzymanie laktacji
• wznowienie czynności jajników

Do największych zmian należą te dotyczące macicy, obrębu dna miednicy, powłok brzusznych, pęcherza moczowego i odbytu. Zwijanie się macicy, czyli zmniejszenie jej objętości wynika z wpływu hormonów łożyskowych i zmniejszenia ilości przepływającej przez macicę krwi – spowodowane jest to skurczami połogowymi macicy. Skurcze te mają miejsce podczas karmienia piersią.

Skurcze połogowe pomagają (oprócz zmniejszenia zaopatrzenia macicy w krew) wydalić zwyrodniałe tkanki. Już 24 godziny po porodzie dno macicy obniża się do wysokości pępka. 10 dni po porodzie dno macicy jest na wysokości spojenia łonowego. Dwa tygodnie po porodzie nie wyczuwa się już macicy przez powłoki brzuszne.

Wydzielina rany z obrębu jamy macicy to tzw. odchody połogowe. W pierwszym do szóstego dnia po porodzie odchody połogowe są krwiste. Pod koniec pierwszego tygodnia po porodzie mają kolor brązowoczerwony. Pod koniec drugiego tygodnia po porodzie mają kolor brudnożółty. Trzy tygodnie po porodzie są wodnisto – surowicze.  W okresie 4 do 6 tygodni po porodzie wydzielanie odchodów połogowych powinno zaniknąć całkowicie. Od powyższych reguł często zachodzą wyjątki.

Im wcześniej kobieta po porodzie rozpocznie aktywność fizyczną, tym większa szansa na prawidłowy przebieg połogu. Aktywność fizyczna poprawia samopoczucie kobiety, przy tym zwijanie macicy następuje szybciej a odchody połogowe wydalane są szybciej. Aktywność fizyczna pomaga również uniknąć powikłań połogowych (zakrzepy). Już w pierwszej dobie po porodzie kobieta powinna starać się ruszać w łóżku. W pierwszym dniu połogu kobieta powinna wstawać już z łóżka. Drugiego dnia powinna już chodzić z asekuracją, trzeciego można już samodzielnie chodzić. Nie wskazane jednak jest  przemęczanie się i długie stanie.