Podobnie jak w I kwartale życia, również i teraz, między czwartym a szóstym miesiącem życia, niemowlę powinno się co miesiąc przynosić do poradni D.
Okresowe badania lekarskie pomogą sprawdzić, czy dotychczasowa akcja zapobiegania krzywicy okazała się skuteczna, czy też należy zrewidować dotychczasowy sposób dawkowania witaminy D. W razie niedostatecznej podaży tej witaminy lekarz z pewnością zauważy zmiany w obrębie układu kostnego i zaleci zwiększenie dawki witaminy D albo zmianę w sposobie żywienia lub pielęgnowania dziecka. Lekarz może również zwrócić uwagę na zaczynającą się niedokrwistość.
Noworodek przychodzi na świat z pewnym zapasem żelaza, który wystarcza mu na I kwartał życia. Jeżeli dieta niemowlęcia była uboga w soki z owoców i jarzyn, a zwłaszcza, gdy matka w czasie ciąży miała niedokrwistość, u niemowlęcia bardzo szybko może rozwinąć się niedokrwistość spowodowana niedoborem żelaza, którą trzeba leczyć, gdyż m. in. przyczynia się do obniżenia odporności niemowlęcia.
W II kwartale życia kontynuujemy, cykl szczepień ochronnych rozpoczętych w trzecim miesiącu życia. Wszyscy wiemy, jak groźnymi chorobami są tężec i błonica. Również krztusiec, który jest tym bardziej niebezpieczny, im młodsza jest dziecko. Zagrożenie błonicą właśnie dzięki upowszechnieniu szczepień ochronnych znacznie w ostatnich latach zmalało. Nie powinno to jednak usypiać naszej czujności.
Tężcem, w razie skaleczenia, nadal można się zarazić stosunkowo łatwo. Wobec krztuśca, czyli kokluszu, niemowlę jest bezsilne, gdyż w ogóle nie otrzymało od matki przeciwciał chroniących przed tą męczącą i niebezpieczną chorobą. Należy więc dołożyć wszelkich starań, aby po upływie 6 tygodni od pierwszego szczepienia Di-Te-Per ponownie zgłosić się w punkcie szczepień. Nie może temu przeszkodzić brak wezwania z przychodni ani też wyjazd do innej miejscowości. Zresztą w okresie szczepienia dziecka nie należy planować żadnych podróży, a wizytę w poradni D wykorzystujemy przy okazji na zdobycie informacji o najbliższym szczepieniu.
Trzecie szczepienie Di-Te-Per odbywa się w 6 miesiącu. Jeżeli z powodu choroby dziecka lub innych ważnych przyczyn niemowlę nie mogło być zaszczepione w tym terminie, dozwolone jest niewielkie opóźnienie trzeciego szczepienia. Szczepiąc dziecko przeciwko błonicy, tężcowi i krztuścowi jednocześnie podajemy kolejne dawki szczepionki poliomyelitis.
W II kwartale życia lekarz rejonowy w czasie badania niemowlęcia zwraca również uwagę na to, czy prawidłowo rozwijają się stawy biodrowe. Wspomniano już poprzednio, że u noworodka panewki tych stawów mogą nie być jeszcze w pełni wykształcone. W takich przypadkach zakres ruchów nóżek w stawach biodrowych może być zmniejszony, a jeśli defekt będzie dotyczył tylko jednego stawu, ruchy te będą asymetryczne. Może więc zaistnieć potrzeba konsultacji u ortopedy, a nawet wykonania badania radiologicznego stawów biodrowych, które wykaże prawidłową lub nieprawidłową ich budowę. Badanie rtg nie stanowi dla dziecka niebezpieczeństwa, jeżeli osłoni się przed promieniami inne części ciała, zwłaszcza okolicę jąder u chłopców, a jajników u dziewczynek.
Uodparnianie przeciw chorobie Heinego-Medina również jest zabiegiem złożonym z kilku etapów. Wynika to m.in. z faktu, że istnieją 3 odmiany wirusów wywołujących tę chorobę. Szczepienie polega na podaniu drogą doustną szczepionki zawierającej wirusy żywe, ale pozbawione zdolności chorobotwórczych.