Pierwsze urodziny dziecka, to doskonała okazja do podsumowania jego osiągnięć – co potrafi, czego nauczyło się w okresie niemowlęcym. Roczne dziecko już nie tylko stoi, ale i wstaje samo.
Najczęściej dziecko roczne potrafi raczkować, chodzić trzymane za jedną rękę próbuje stawiać pierwsze samodzielne kroki. Żywo interesuje się otoczeniem. W zabawie nie ogranicza się tylko do oglądania i poznawania przedmiotów. Wykorzystuje je także w rozmaitych czynnościach. Potrafi już bawić się zabawkami zgodnie z ich przeznaczeniem, zależnie od konstrukcji zabawki, np. wyjmuje i wkłada klocki do wiaderka, rzuca i toczy piłkę, uderza pałeczką w bębenek, otwiera i zamyka pudełka (zabawa manipulacyjna). Innym rodzajem zabaw, w których uczestniczą także dorośli, są zabawy paluszkowe, zwane kontaktowymi, takie jak idzie rak…, kosi, kosi łapki.
Roczne dziecko wie już dobrze do czego służą niektóre przedmioty codziennego użytku, np. łyżka, kubek, grzebień, gąbka, mydło. Często samo próbuje użyć ich we właściwy sposób. Bardzo aktywnie „pomaga” rodzicom w opiece nad samym sobą: wysadzone w porę załatwia się do nocniczka, współdziała przy rozbieraniu i ubieraniu (np. wkłada ręce w rękawy).
Dziecko po ukończeniu pierwszego roku życia często okazuje swą miłość, przywiązanie do rodziców, jest wobec nich wesołe i serdeczne. Doskonale odróżnia osoby znane od obcych. Kontakty z nie znanymi sobie ludźmi nawiązuje szybko, z zaufaniem. Pod koniec pierwszego roku życia dziecko już bardzo wiele rozumie z tego, co do niego mówimy. Potrafi pokazać, czy podać nazywany przedmiot. Dobrze wie, co znaczy „nie wolno”, chociaż nie zawsze się do takiego zakazu stosuje.
Dziecko roczne chętnie naśladuje pokazywane mu ruchy, gesty, pamięta je (pa-pa, kosi-kosi). Zaczyna wymawiać pierwsze słowa ze zrozumieniem – nazywa mamę, tatę, babcię (baba), jedzenie (am), spacer (da-da) itp. To, że dziecko zaczyna mówić i jest rozumiane przez swoich bliskich jest jednym z najistotniejszych osiągnięć okresu niemowlęcego. Dziecko kończące pierwszy rok życia, wkracza w następne stadium rozwojowe – wiek poniemowlęcy, który trwa do trzeciego roku życia.
tak
moja ma 11 miesiecy a chodzi mówi mama baba tata dziadzia niania kici kaka.am , dydys wie di=o czego sółuzy szczotka do czesania .jest strasznie mądra
takich życzliwych koleżanek nie należy zapraszać do domku
Jak radzić sobie z życzliwymi koleżankami wiecznie porównującymi nasze dzieci do swoich czy obcych, gdzie po porównaniu nasze dzieci wypadają oczywiście żle, niewiele potrafią, żle się rozwijają i tym podobne rzeczy.
Nie wstydź się okazywać miłości swojemu dziecku! Każdy rodzic (wiem to po sobie) może mieć wątpliwości, czy robi wszystko dobrze, a to właśnie (przynajmniej u mnie) nie raz powoduje frustracje i nerwy. Wiem, że jest trudno nie stracić cierpliwości, ale wtedy musisz poprosić kogoś o pomoc, żebyś miała przynajmniej 10 minut dla siebie na złapanie oddechu i uspokojenie się. Powodzenia!
mysle ze jestem nie dobra matka:(,chce jak najlepiej dla mojego dziecka,jestem nerwowa i martwi mnie to,kocham je ale nie idzie tak jak ja bym tego chciała