W okresie między siódmym a dziewiątym miesiącem życia umiejętność siedzenia, stania i siadania są w fazie permanentnego rozwoju.Tak jak i wszystkie inne funkcje i umiejętności, tak i te czynności małego dziecka najpierw wymagają pomocy człowieka dorosłego.
Samodzielne siedzenie jest łatwiejsze i pojawia się szybciej (siódmy-ósmy miesiąc) niż samodzielne siadanie (ósmy-dziewiąty miesiąc).

Siadanie z pomocą odbywa się z pozycji na plecach. Dziecko bardzo chętnie współdziała ? gdy podajemy mu ręce silnie podciąga się do siadania. Dopiero później siada samo, trzymając się podpory. Niektóre niemowlęta (szczególnie te, u których zauważa sję silne napięcie mięśniowe), podciągane do siadania, mocno usztywniają mięśnie nóg i uzyskują w ten sposób pozycję stojącą. Takie przestawienie kolejności faz rozwoju ruchów jest dość częste i nie powinno budzić niepokoju. Aby niemowlę mogło samo usiąść, musi najpierw umieć przewracać się z pleców na brzuch, ponieważ samodzielne siadanie w tym wieku odbywa się z tej pozycji.

Kolejną czynnością ruchową, która pojawia się w III kwartale, jest stanie. Początkowo podtrzymujemy dziecko pod pachami, potem stoi, trzymane za ręce i w końcu samo potrafi stać, trzymając się naszych rąk lub drabinki kojca.