Dlaczego niemowlęta w pierwszych tygodniach życia tak często płaczą i co wówczas należy zrobić? Pytanie to jest często zadawane, szczególnie przez rodziców niemowląt w pierwszym kwartale życia.
Najczęściej u tych dzieci większą część dnia wypełnia sen. Budzą się one przeważnie tylko w porze posiłku, po którym albo od razu, albo po krótkim okresie czuwania znowu zasypiają. Jeżeli w porę przygotujemy posiłek, możemy uniknąć ponaglania w postaci płaczu dziecka, który właśnie taką funkcję w tym momencie pełni.

Jeżeli jednak płacz zaczyna się przed upływem dwu godzin od ostatniego karmienia, głód jest przyczyną mało prawdopodobną. Takie napady płaczu, przerywające nieraz spokojny sen dziecka, a zwłaszcza powtarzające się o tej samej porze dnia, mogą być spowodowane kolką. Myślimy o niej szczególnie wówczas, gdy niepokoi nas nie tylko płacz dziecka, ale i jego zachowanie. Matki opowiadają potem lekarzowi o tym, jak płacz wygląda. Dziecko zanosi się płaczem, „rzuca” rękami, pręży się co wygląda tak, jakby dziecko coś bolało. Jeśli brzuszek jest równocześnie wzdęty, prawdopodobnie mamy do czynienia z kolką jelitową.

U niektórych niemowląt przyczyną uporczywych krzyków może być drażnienie skóry mokrą pieluszką – w rzeczywistości, niemowlęta, których skóra nie jest uszkodzona odparzeniem czy otarciem, płaczą z tego powodu znacznie rzadziej niż się powszechnie uważa.

Jeśli nie znajdujemy innego prostego wytłumaczenia dla płaczu niemowlęcia, zaczynamy myśleć, że jest ono chore.
Niestrawność, infekcje (gardła, ucha, dróg moczowych itd.) to schorzenia nierzadko występujące u niemowląt. Mogą one być przyczyną rozdrażnienia i płaczu dziecka, ale towarzyszą im dodatkowe objawy,jak wymioty, luźne stolce, gorączka, które skłaniają nas do wezwania lekarza.

Czasem niepokój i płacz dziecka jest skutkiem nadpobudliwości jego niedojrzałego jeszcze układu nerwowego. W takich przypadkach wystarczy czasem przeczekać płacz, a jeśli po 15?20 minutach niemowlę nie uspokoi się, szukamy pomocy w smoczku, kołysaniu, dźwiękach muzyki, piosenki. Tylko w wyjątkowych przypadkach zachodzi potrzeba przepisania leków uspokajających. Nie należy wprowadzać na stałe zwyczaju kołysania dziecka do snu. Może wytworzyć się bowiem zbędny i bardzo kłopotliwy odruch warunkowy, który uzależni dziecko od tego kołyszącego ruchu.