Jak postępować z dzieckiem leworęcznym? Nie ma pewności, czy dziecko nie przychodzi na świat prawo- czy leworęczne. Kształtowanie się dominacji jednej strony ciała (w tym: ręki, nogi, oka, ucha) to proces, który rozpoczyna się w III kwartale życia (gdy dziecko zaczyna chwytać jedną ręką).

Następnie na przełomie pierwszego i drugiego roku okresowo ulega „utajeniu” (gdy dziecko zaczyna uczyć się chodzić), a w niektórych przypadkach trwa aż do wieku szkolnego. Na ogół możemy już powiedzieć w odniesieniu do trzylatka, czy jest to dziecko prawo- czy leworęczne.

Okazuje się, że dzieci oburęczne (z nie ustaloną dominacją), to zwykle dzieci mało sprawne ruchowo, mające trudności w przyswojeniu sobie orientacji w lewej i prawej stronie własnego ciała i kierunków w przestrzeni, z trudem przyswajające sobie umiejętność czytania i pisania.

Nie ma znaczenia, czy dziecko ma mocniejszą lewą czy prawą rękę. Korzysta instynktownie z tej, z której potrafi to robić bardziej efektywnie. Badania nad tym, dlaczego jedne dzieci są prawo a inne leworęczne trwają i ich efekty są sukcesywnie publikowane. Czy dziecko praworęczne „ma łatwiej”? Najlepiej byłoby, gdyby to osoby leworęczne odpowiedziały na to pytanie.